klaas-naar-santiago-de-compostela.reismee.nl

Dag 4, Mechelen - Tournai.

Vanmorgen vroeg vertrokken. Vanwege 1 mei werd er in het hotel geen ontbijt geserveerd dus zoek het zelf maar uit. Gelukkig had ik van de vorige dag nog een lekkere bol en paar plakken kaas over. Thee gezet en toch een soort ontbijt.

Het begin van de route lag vlak bij het hotel. Weer ging het over een prachtig fietspad door mooie natuur. Deze fietspaden zijn van prima kwaliteit. De fietspaden door dorpen en steden zijn vaak veel slechter. Ook bevinden ze zich vaak, tweebaans, aan de linker-of rechter zijde van de weg. Je moet dus vaak van weghelft wisselen. Automobilisten geven je wel de gelegenheid over te steken en ook op rotondes geven ze voorrang als dat niet hoeft. Dat geeft nog wel eens verwarring.

Vanaf Londerzeel gaat de tocht over de Leirekkensroute. Die is aangelegd op het tracé van een voormalige spoorlijn, van Antwerpen naar Noord-Frankrijk. Je komt dan langs meerdere stations, die nu de status horeca hebben, maar er liggen geen rails. De route loopt tot Aalst. Bij Opwijk, na Haarlem, het tweede, handgemaakte, bordje richting Santiago gezien. 3 km Verder nog een stenen zuil met de reisafstand tot Santiago. Nog maar 2000 km dus het schiet op.

1 Mei is een, in mijn beleving, onduidelijk feest. Alles is gesloten, je ziet heel veel mensen die niets doen maar je ziet weinig festiviteiten. Pas in Aalst zag ik een kermis en een rommelmarkt, iets dat op een feest leek. Daar maar even op een terrasje een ommeletje weggesnaveld. In België is fietsen heel populair. Je komt veel grote fietsploegen tegen met motorbegeleiding en ook veel ouders gaan op de racefiets met de kinderen op pad. Leuk gezicht die kleine mennekes op een mini racefiets en een helmpje op.

De Jacobsschelp die ik van zus Annemarie kreeg doet goede dienst. Hij hangt aan de voorkant van mijn stuurtas dus moet ik er altijd achteraan. Ook bij stops, bij een brug of stoplicht, zijn mensen geïnteresseerd waar je vandaan komt en waar je heen wilt. Daarbij hebben ze altijd een verhaal van mensen die de reis ook gemaakt hebben of geven goede raad. Ook is de schelp een indicator voor de staat van het wegdek. De schelp wipt op en wordt voor mij zichtbaar als het heel slecht is. Ik zie hem vaak.

In Aalst was het begin van het jaagpad langs de Dender afgesloten. Ze zetten een hek neer, een bord deviation en beste fietser zoek het verder zelf uit. Gevolg 10 km langs een 4 baans snelweg met op de vluchtstrook een belijnd fietspad. Niet leuk, stank en lawaai. Weer begon de tijd te dringen en besloot ik mij weer aan de hand van Google Maps naar Tournai (Doornik) te laten leiden. In Geraardsbergen de taalgrens nog overschreden maar niemand vroeg om papieren. De komende tijd zal ik mij met mijn beste Frans moeten redden.

Twee uur voor aankomst in Tournai een hotel besproken via Booking.com en bevestigd gekregen. Het bespreken van een kamer bij Vrienden op de Fiets was de avond daarvoor weer op niets uitgelopen. Het hotel lag 5 km buiten de stad in een boeren gat. De eigenaar was er niet en reageerde ook niet op het telefoontje van een behulpzame buurvrouw. Zeker dronken van 1 mei. Onder het genot van een flesje Fanta maar een hotel in de stad geregeld. Moest wel weer 6 km terug naar de stad. Had er toen 132 km opzitten. Toen lekker onder de douche, lekker gegeten en veel koud bier gedronken. Morgen gewoon uitslapen, lekker ontbijten en maar weer zien waar we uitkomen




Reacties

Reacties

dook en riet

we genieten s`morgens na het onbijt van je verhalen

Annemarie

Wat een mooi verhaal! 1 mei is inderdaad een vage feestdag. Het is dan wel de Dag van de Arbeid, maar dan arbeid met een kleine a, want niemand voert die dag een spat werk uit. Eigenlijk wel zielig dat er in een hotel zelfs geen ontbijtje af kan.
Maar goed zo leer je de wereld kennen buiten onze landsgrenzen en dat heeft ook zo zijn charme. Op naar de volgende feestelijkheden, dat zal dan op 8 mei zijn in Frankrijk, op die dag wordt de bevrijding van de 1e wereldoorlog gevierd.
Blij dat mijn verjaardagscadeau zo lekker bijdraagt aan de gezelligheid onderweg. Ik hoop alleen niet dat je hem zelf te vaak ziet!! :) Goede reis vandaag en rustig aan!

Yvonne Kruijsbergen

Zo leuk om alles te volgen, waar je uithangt en fietst. Heb eens uitgezocht wat die schelp nou betekende.....Misschien leuk om hier te delen voor diegenen die dit ook niet wisten:
De Sint Jacobsschelp als symbool van de pelgrimstocht naar Compostela!
In de christelijke iconografie is de Sint Jacobsschelp het attribuut van Jacobus de Meerdere. Hieraan dankt de schelp dan ook haar naam. De schelp is het embleem van de bedevaart naar Santiago de Compostela en staat in het algemeen symbool voor pelgrims. Het zichtbaar dragen van de schelp, op de hoed of op de jas genaaid, gaf bescherming tegen struikrovers, die de dragers uit een erecode met rust lieten (maar waarschijnlijk ook omdat ze wisten dat er bij de arme bedevaartgangers niets te halen viel).
Maak jezelf herkenbaar als pelgrim!
De Jacobsschelp is symbool van de Camino de Santiago geworden doordat in vroeger dagen deze schelpen, die makkelijk te vinden zijn aan de Galicische kust, door pelgrims mee naar huis werden genomen ten teken dat ze de route voltooid hadden.
Nog altijd maken pelgrims zich herkenbaar met een Jacobsschelp, die ze vaak al meenemen van huis. Sommige mensen nemen een bolle kant van de schelp mee, anderen de platte kant (de sluitschelp). Ze bevestigen hem aan hun rugzak, dragen hem om hun nek (als de schelp niet al te groot is) of bevestigen hem aan hun fietstas.
De schelp zorgt voor herkenning onderweg. Zelfs ver van Santiago kan je herkend worden als pelgrim. Soms wordt een slaapplek aangeboden of een maaltijd, soms een goed gesprek. Over Santiago, waar je die dag naartoe gaat of je beweegredenen. De schelp kan aanleiding zijn voor mooie ontmoetingen en symbool voor wat je aan het doen bent.

Dag lieve Klaas, zet 'm op. Trots op je!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!