Vandaag weer lekker opgeschoten ondanks het late uur dat ik in bed lag. Terug in het pelgrimslogement met de gastheer en een Nederlandse collega pelgrim nog een tijd zitten praten. Karel-Jan, uit de omgeving van Rotterdam, was net als ik drijfnat aangekomen op zijn racefiets met minimale bepakking. Ondanks dat hij een professioneel Garmin navigatiesysteem had was hij toch compleet verdwaald in de omgeving van Cambrai. Hij gaf de regendruppels op zijn bril de schuld. Ben ik blij met mijn contactlenzen.

Karel-Jan was nog lang niet los van zijn dagelijkse besognes. Tijdens het ontbijt was hij druk met van alles en nog wat op te schrijven, zijn horloge te raadplegen en te vertellen over de monstertocht die hij na Santiago nog zou maken. Wel was zijn routeboek al compleet verzopen en plakte de pagina's aan elkaar. Hij stelde voor samen verder te rijden. Ik heb hem uitgelegd waarom ik dat niet wilde.

Na het ontbijt, met een officiel stempel van de gastheer maar weer op pad. De zon scheen, er was weinig wind maar het was koud. Mooi volgens het boekje gereden. Na een uurtje kwam Karel-Jan voorbij. Hij was eerder vertrokken dan ik maar was weer in Cambrai verdwaald. Het regende toch niet. Het landschap en de dorpjes zien er al wat vriendelijker uit dan vlak over de grens. De zon helpt ook een flink handje mee. Nu veel meer over D wegen gereden, Routes Departementales. Ja, mijn Frans gaat ook vooruit. Die Fransen rijden wel ontiegelijk hard maar geven je wel de ruimte.

Het boekje, en ook bordjes langs de weg gaven aan dat bij Estrees de oorsprong van de Schelde was te bewonderen. De weg af en een beroerde landweg ging de velden in en ik ook. De schelp weer veel gezien. Een beeld, wat borden en een plas water toonden het begin van de Schelde. Had er beter aan voorbij kunnen gaan. Tegen etenstijd weer het zelfde liedje, nergens een eettentje of een supermarkt. De plaatsen waar je doorheen rijdt zijn totaal uitgestorven. Waar de bewoners hun boodschappen doen is mij een raadsel. Uiteindelijk in Saint Quentin een supermarkt en op de parkeerplaats maar weer gegegeten. Veel mensen tonen wel belangstelling en een praatje heb je zo.

Weer een mooi jaagpad gereden naast het Canal de Saint Quentin en ook door de vallei van de Somme. Mooie natuur en lekker vlak. 25 km voor Noyon reed ik een Nederlandse Pelgrim achterop. Jan Mulder uit Rijswijk. Hij had 20 kg bepakking op zijn rug. Hij kampeerder in het wild en had tent, kookspullen, eten en water bij zich. Hij had kort daarvoor twee dames op de fiets gesproken die een paar km verderop in Berlancourt in een Acceuil Pelegrin onderdak gingen zoeken. Ik er achteraan. Ter plekke kon ik in een kleine kamer samen met de dames slapen. De dames in het tweepersoons- en ik in het éénpersoons bed. De voorzieningen waren minimaal dus het werd mij wat al te intiem. Ter plekke een kamer in een Ibis Budget hotel via internet besproken. Na 105 km te hebben gereden daar aangekomen. Prima hotel op een industrieterrein. Met alle hamburger- en steakketens binnen loopafstand. Eerst maar eens lekker onder de douche en dan wat snavelen. Morgen maar zien hoe het weer is. Veel koekoek gehoord.