Pamplona, stad van de stierengevechten. Gisteren voornamelijk de buitenwijken van deze stad doorkruist op zoek naar het onderweg geboekte Ibis hotel. Aan het eind van de zoektocht was het hotel alleen te bereiken als ik een paar honderd meter over de vluchtstrook, van wat mij leek een snelweg, zou rijden. Dat maar gedaan. 's Avonds geen zin meer de stad nog in te gaan.

Inmiddels met routeboekje 3, het laatste, begonnen. Dat is in het begin niet echt duidelijk omdat meerdere routes bij elkaar komen, ik heb daarom het verlaten van Pamplona maar als uitgangspunt genomen. Het was prima fietsweer, de zon niet te fel, geen wind en een graadje of twintig. Eerste doel Puenta la Reina. Weer een stadje geheel in het teken van Sint Jacob. De kerk met prachtig interieur bekeken en aangesproken door een oudere heer die mij vroeg waar ik vandaan kwam. Op mijn antwoord, Nederland, vroeg hij of ik een "stempel" wilde. Natuurlijk wilde ik een stempel en ik heb mijn wisselgeld maar als donativo in het rieten mandje gedaan. Daarna over de 900 jaar oude boogbrug gelopen en ook deze op de foto gezet.

Vervolgens richting Estella. Ik ben nu niet meer alleen onderweg. De wandelaars hebben de overhand en ik denk dat zij op mooiere plekken uitkomen dan waar ik rijd. De wandelpaden zijn voor fietsers denk ik niet te berijden anders dan met een mountainbike. De bewegwijzering is prima en automobilisten worden zelfs regelmatig gewaarschuwd voor overstekende pelgrims. Het voetpad kruist vaak de provinciale N weg waar ik op rijd. Deze loopt weer parallel aan de A12, de snelweg. De weg loopt voornamelijk door de dalen tussen bergruggen dus met klimmen en dalen valt het wel mee.

Dan is het alweer een uur of één en dan heb ik nog geen 40 km gereden. Dat gaat bijna elke dag zo en dan ga je eens kijken waar je uit wilt komen, ook om op die dag weer een beetje in de buurt van die geplande 100 km uit te komen. In dit geval Logroño, de hoofdstad van de landstreek Rioja, bekend om z'n wijn. Eerst maar weer en hotel geboekt. Dat is ook altijd wel een drijfveer om je einddoel te bereiken al weet je niet wat je nog aan klimmetjes en slecht weer te wachten staat.

Dan maar weer flink op de pedalen en wonderlijk genoeg lukt het tot nu toe altijd het hotel te bereiken. Ik kijk dan niet naar het aantal km's te gaan maar naar de tijd. Meestal zo'n drie uur. Dat aftellen vind ik wel leuk. Vaak eten en drinken en gaan met die banaan. Nu onderweg zeer dreigende luchten boven de omringende bergen maar al met al heb ik een kwartiertje regen gehad. Even de stad Logroño door en het hotel snel gevonden. Een groot comfortabel hotel voor een nette prijs waar ik besloot twee nachten te boeken. Morgen een rustdag. Het lijf vraagt erom.